Suburban Tribe — Suburban Tribe

Faith No More zawieszając działalność pozostawił po sobie grono fanów, którzy w nieutulonym żalu starają się, z różnym z resztą skutkiem, znaleźć godnych naśladowców. Oczywiście, jak wiemy, twórczość Faith No More nie była jednolita. Okres działalności zespołu dzielił się wyraźnie na etapy znajdujące swych zagorzałych zwolenników. Dla mnie płytą numer jeden pozostał debiut Mike Pattona The Real Thing z 1989 roku. Na ogół krytycy wskazują na Angel Dust jako największe osiągnięcie zespołu z gitarzystą Jimem Martinem. Ja jednak zakochany jestem do szaleństwa we wspomnianym The Real Thing i tak naprawdę na każdej kolejnej płycie Faith No More bezskutecznie próbowałem doszukać się echa tego wydawnictwa. Kiedy pożegnałem się już ostatecznie z myślą usłyszenia podobnej muzy nagle w me ręce wpadł album fińskiej formacji Suburban Tribe.

Byłem święcie przekonany, iż mam do czynienia z debiutanckim krążkiem. Jakie było me zdziwienie gdy skonstatowałem, że posiadana przeze mnie płyta jest już szósta w historii zespołu. Należy jednak podkreślić, iż jest to pierwszy album z charyzmatycznym wokalistą Ville Tuomio, który zastąpił Jouni Markkanena. To właśnie Ville jest głównym sprawcą skojarzeń z Faith No More gdyż posiada wokal jak żywo przypominający Pattona z okresu The Real Thing. Muzyka także może się kojarzyć z niezapomnianymi utworami From Out To Nowhere, Falling To Pieces czy też Underwater Love. Suburban Tribe stawiają jednak bardziej na melodyjność (nie chce tu użyć słowa „przebojowość”) szpikując dosłownie każdy utwór arcychwytliwym refrenem. Brzmienie zespołu charakteryzuje się niesamowitą przestrzenią dzięki wykorzystaniu sporej dawki elektroniki czego na próżno można było szukać na poprzedniej płycie Finów Elektro 57 z 1998 roku. Bez wątpienia zespół uległ znacznej metamorfozie czego wyrazem była również kosmetyczna zmiana nazwy z Sub-Urban Tribe na Suburban Tribe. Zapytany o moje ulubione tracki bez mrugnięcia wskażę na Frozen Ashes, Oil And Water i Rodeo. Pierwszy z wymienionych doczekał się wyśmienitej wizualizacji w postaci wideoklipu dostępnego na stronie internetowej zespołu. Album przepełniony jest utworami, powiedzmy skocznymi i bardzo optymistycznymi jednakże dwa zamykające płytę utwory stanowią niesamowity kontrast. Color Of Silence oraz dwunasty, ukryty track przepełnione są demoniczną klaustrofobią i klimatami żywcem wyjętymi z zakręconych horrorów. Wbrew pozorom te dwa oblicza znakomicie się uzupełniają. Ten przedziwny dualizm budzi uzasadnioną ciekawość jaka będzie następna płyta, która, zgodnie z zapowiedziami, ma się ukazać w styczniu 2004 roku pod tytułem Untameable...

Zatem wszystkich tęskniących za starym Faith No More serdecznie zapraszam do odsłuchów Suburban Tribe z wyśmienitym Ville „Pattonem” Tuomio na wokalu!!!